پرش به محتوا

اضافه‌ کاری و اضافه بیکاری راهی برای بهبود بهره وری نیست!

اضافه‌ کاری در ژاپن – اضافه بیکاری در ایران

متن زیر در نقد هر دو موضوع اضافه‌ کاری و اضافه بیکاری نوشته شده است.

اضافه‌ کاری در ژاپن

اضافه‌ کاری یا اضافه بیکاری و تاثیر آن بر بهبود بهره وری
اضافه‌ کاری و تاثیر مخرب آن بر بهبود بهره وری

دلایل تجاری مخالفت با اضافه کاری

تعدادِ ژاپنی‌هایی که بیشتر از ۶۰ ساعت در هفته کار می‌کنند بیشتر از هر کشور دیگریست. بهترین راه بهبود بهره‌وری، استراحت دادن به کارکنان است. با این حال متقاعد کردن مدیران کار دشواریست. در واقع مدیران نگرانند که اگر ساعات کاری را محدود کنند، ممکن است بهره‌وری کاهش یافته و شانس رقابتشان را از دست بدهند. اضافه کاری نه تنها کارکنان را خسته می‌کند، بلکه باعث می‌شود سود شرکت کاهش یابد و به مالیات‌دهندگان هزینه‌های پنهان تحمیل شود.

یک روز کاری طولانی هزینه‌های پنهان بسیاری دارد.

این فرض اشتباه است که هرچه کارکنان بیشتر کار کنند، مولدتر هستند. ساعات کار و نتایج آن با هم ارتباط مستقیم ندارند. در واقع، گاهی حتی رابطه معکوسی مشاهده شده است. بعضی از شرکت‌ها حتی پس از کاهش سی درصدی ساعت‌های اضافه ‌کاری درآمد بیشتری کسب کردند.

کارمند خستگی ناپذیر یک افسانه است.

مغز ما می‌تواند تنها ۱۳ ساعت پس از بیدار شدن، تمرکز کند. بعد از آن، تمرکز ما به بدی یک راننده مست است. تصمیمات ضعیف می‌گیریم و اشتباه می‌کنیم. کارکنانی که بیش از حد کار می‌کنند، بیشتر زمان خود در دفتر کار را صرف بر طرف کردن خطاهایی می‌کنند که می‌توانستند اصلا آن‌ها را مرتکب نشوند.

در واقع وقتی به افرادتان اضافه‌ کاری می‌دهید، برای زمانی که افراد اشتباهات بیشتر و ایده‌های کمتری دارند، پول داده‌اید. هرچه زمان بیشتری کار کنند، نتایجشان بدتر می‌شود.

چرخه معیوب خستگی

به محض این‌که درآمد شرکت‌ها کاهش می‌یابد، به فکر تحمیل ساعت‌های کاری طولانی به کارکنان می‌افتند. و این آغاز یک چرخه‌ی معیوب است:

مهم نیست که چقدر زمان در یک جلسه می‌گذرانند، بدون ایده‌های جدید و صحیح جلسه به خوبی پیش نخواهد رفت، نمی‌توانند به خانه بروند، محصولات به فروش نمی‌رسند و این چرخه معیوب پایانی ندارد. در بدترین حالت، کارفرما شروع به اخراج کارگران و تحمیل فشار کاری به باقی کارکنان می‌کند. و در نهایت معلوم می‌شود که هزینه‌های ناشی از اضافه‌ کاری بیش‌تر از صرفه‌جویی حاصل از اخراج کردن افراد است.

اضافه‌ کاری کارکنان در واقع باید، مالیات‌دهندگان را نگران کند.

هزینه‌های اضافه‌ کاری به خانه هم منتقل می‌شود، چرا که خانواده‌ها درگیر پیدا کردن پرستار برای کودکان و والدین سالخورده می‌شوند. و در نهایت به مالیات‌دهندگان فشار اضافی تحمیل می‌شود. اول به خاطر این‌که برای مراقبت از والدین سالخورده خود وقت ندارند، از دولت امکانات ۲۴ ساعته برای مراقبت از سالمندان درخواست می‌کنند، که بار مالی بیشتری بر دولت تحمیل می‌کند. و همچنین درخواست می‌دهند که زمانی که بچه‌ها بتوانند در مدرسه بمانند را افزایش دهند، چرا که نمی‌توانند قبل از بسته شدن مدرسه، سراغ بچه‌ها بروند.

مراقبت از سالمندان به خصوص در ژاپن، کشوری که جمعیت آن به سرعت رو به پیری می‌رود، به چالش تبدیل شده است. ۲۳ درصد جمعیت ژاپن سالمندان هستند، یعنی بالاترین درصد در جهان. اما پیر شدن جمعیت یک روند جهانیست، کره تا سال ۲۰۳۰، چین تا سال ۲۰۴۰، همین روند را دنبال خواهند کرد. بنابراين، بايد سبک کسب و کار خود را به گونه‌ای تغییر دهند که در مدت زمان کوتاه‌تری، مولدتر باشند.

به جای اضافه‌ کاری از کارآیی حمایت کنید.

اعتقاد دارم که ژاپن می‌تواند الگوی خوبی برای سایر کشورهای آسیایی باشد، تا بتوانند بر مشکلات مشابهی که در آینده با آن‌ مواجه می‌شوند، غلبه کنند. اما هر تغییری به آهستگی اتفاق می‌افتد. راهکار آن تغییر فرهنگ است، به جای ساعت کاری، پشتیبان کارآیی و بهره وری باشید. 

و اما 

 اضافه بیکاری در ایران

کارکنان اداری در سرتاسر جهان تمایل دارند که زیاد کار کنند. در کشور ما نیز به دلیل مشکلات مالی و اقتصادی کارمندان علاقه زیادی به انجام اضافه‌ کاری دارند. در برخی از سازمان‌ها این موضوع به «اضافه‌ بیکاری» هم شهرت پیدا کرده‌است! بدون اغراق می‌توان گفت این بدین معنی است که کارکنان می‌خواهند تنها ساعات کاری خود را افزایش دهند، زیرا در بسیاری از سازمان‌ها (اگر نگوییم همه) این وقت کارکنان است که به سازمان فروخته می‌شود و نه کار آن‌ها.

امروزه اخلاق‌های کاری جدید به طور گسترده پذیرفته شده و ۶۰-۸۰ ساعت کار در هفته (که هرساله میزان آن رو به افزایش است) تبدیل به یک عادت برای کارکنان شده است. بسیاری از کارکنان تمایل دارند که تعطیلات خود را کوتاه‌تر کنند و یا حتی از مرخصی‌هایشان کمتر استفاده کنند تا این‌که بتوانند ساعات بیشتری را کار کنند. اما آیا واقعاً این هزینه‌ای که برای اضافه‌کاری پرداخت می‌شود به شرکت بازمی‌گردد؟

اضافه‌کاری در حالت کلی نرمال نیست، بهره‌وری طی ساعات اضافه‌کاری به شدت افت می‌کند و متعاقباً تعداد اشتباهات افزایش می‌یابد. از طرفی اضافه‌کاری‌های مداوم کارکنان، واقعاً نشان‌دهنده مدیریت بد، گردش کار نامناسب و برآورد غیر واقعی از زمان لازم برای انجام کارها است.

جلوگیری از اضافه بیکاری

برای این‌که بدانید چقدر زمان صرف کارهای شرکت و اضافه‌ کاری و اضافه بیکاری! می‌شود، مدیران ارشد و صاحبان کسب و کار باید به دقت زمان‌های کاری را در شرکت ردیابی کنند.

یک راه حل عالی به‌کارگیری یک نرم‌افزار ردیابی زمان روی کامپیوتر و یا گوشی است. این نرم‌افزار، ردیابی زمان‌های صرف شده برای هر مشتری، هر پروژه و هر فعالیت مشخص را آسان می‌کند. همچنین می‌تواند از کارکرد بیش از یک مقدار مشخص در هر روز جلوگیری نمود. وقتی مدیران یک تصویر بزرگ از سازمان را می‌بینند، درباره تمام موارد اضافه‌کاری مطلع می‌شوند و متوجه می‌شوند چرا کارکنان مدام به دنبال اضافه‌کار هستند؟ اگر بررسی‌ها نشان دهد که اضافه‌کاری بدون دلیل انجام شده است، ده‌ها راه برای کاهش آن وجود خواهد داشت. بهتایم نرم افزار ردیابی زمانی است که می‌تواند شما را در کاهش اضافه کاری یاری کند.

ثبت نام رایگان در بهتایم

درباره اضافه کاری در این مقاله بیشتر بخوانید.

مراجع:

https://hbr.org

2 دیدگاه دربارهٔ «اضافه‌ کاری و اضافه بیکاری راهی برای بهبود بهره وری نیست!»

  1. با سلام
    راهکارهای ارائه شده در خصوص مدیریت اضافه کاری بسیار کارآمد و راهبردی بود .
    با تشکر

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *