پرش به محتوا

دورکاری، تجربه‌ای از شرایط کرونایی

با شروع همه‌گیری کرونا، دورکاری مورد اقبال خیلی از افراد و شرکت‌ها واقع شد. ما نیز در بهساد از هفتم اسفند ماه دورکاری را تجربه کردیم. مطالب خیلی زیادی در مورد دورکاری گفته و منتشر شد که عمده آن‌ها ترجمه از منابع خارجی بود و بیشتر با هدف جذب مخاطب و بازاریابی محتوی نوشته شده بود. این هم یکی از مصائب دوران ما است. سلیقه‌ها رفته است به سمتی که گوگل خوشش بیاید و نه لزومن مخاطب. فصاحت و عدم تکرار جایش را داده است به تکرارهای بی‌معنی که شاید مورد اقبال آقا گوگل واقع شود. دروغ چرا، ما نیز راهنمای دورکاری را منتشر کردیم تا اقبال به نرم‌افزار مدیریت پروژه بهتایم زیادتر شود. حالا دو تا مطلب به درد بخور هم در آن نوشتیم که مشمول ذمه نشویم!
با همه تفاصیل کم‌تر مطلب تجربه شده‌ای در مورد دورکاری وجود داشت که شاید بهترین آن‌ها این مطلب از نوید کاشانی عزیز بود که خودم و شما را توصیه می‌کنم به خواندن آن.

مقاله دورکاری
دورکاری در کرونا

ما در دورکاری خود تا حد امکان خود را مقید به این اصول دانستیم.

  • استفاده از نرم افزار مدیریت پروژه آنلاین بهتایم، برای مدیریت وظایف و پروژه‌ها و ثبت زمان کاری افراد شرکت (بدون استثنا) به جای سیستم‌های ثبت ورود و خروج و استفاده از مکانیزم پرداخت در مقابل کار و نه در مقابل حضور
  • الزام به کار کردن در پشت میز و نه رختواب و کاناپه
  •  استفاده از ابزار چت و تعامل سازمانی اختصاصی شرکت و عدم استفاده از ابزار شبکه‌های اجتماعی و پیام‌رسان‌ها که بیشتر باعث حواس‌پرتی می‌شوند.
  • حضور به موقع در محل کار مانند شرایط عادی شرکت به منظور جلوگیری در ایجاد بی‌نظمی
  • پرداخت منظم حقوق افرادی که کارشان با حضور فیزیکی ما معنی پیدا می‌کرد و با دورکاری بیکار شده بودند. (آشپز و مسئول نظافت شرکت). اگر فکر می‌کنید ربطی ندارد، باید گفت که شما با رفتارتان به دیگران می‌گویید که اول خود آن‌ها اهمیت دارند و بعد سودآوری و شغل آن‌ها در شرکت. این موضوع می‌تواند اعتماد خوبی را بین همگان به وجود بیاورد.

اما اگر بخواهم تجربه مختصر خود از دورکاری را باز هم به اختصار بنویسم. نتایج آن را می‌توان به این موارد بر شمرد. بدیهی است که این موارد منحصر به تجربه من در شرکت بهساد است و شاید نتوان آن را به سایر شرکت‌ها به سادگی گسترش داد.

  •  مزایا
    •  افزايش بهره‌وری. حجم زیادی از جلسات بی‌فایده کم شد و صحبت‌های غیر کاری به حداقل خود رسید.
    • کاهش برخی هزینه‌ها. هزینه مواد غذایی، چای، قند و تنقلات و هم‌‌چنین مصرف برق و گاز با توجه به کار نکردن وسایل تهویه مطبوع که البته چندان قابل توجه نبود.
    • وجود شرایط راحت‌تر کار از جمله زیرشلواری و زیرپوش! که البته خانم‌ها از این شرایط حداکثر بهره‌برداری را داشتند.
    • حذف مسیر رسیدن به محل کار و در نتیجه حذف تنش‌های موجود در خیابان مانند رانندگی نا ایمن هم‌شهری‌ها و مزاحم‌های همیشگی خانم‌ها
    •  آرامش حضور در کنار خانواده. آشنایی خانواده‌ها با کار ما و ایجاد درک بیشتر متقابل و هم‌چنین باور به این‌که در مشاغل ما از خانه هم می‌شود کار کرد
  • معایب

در کنار مزایای گفته شده، دورکاری معایب و مشکلات خاص خود را هم داشت. به ویژه در شرایط کرونایی و به ویژه‌تر با وضعیت اقتصادی کشور.

    • خستگی روحی. به ویژه اگر ورزش و موسیقی حذف شوند و به طور طبیعی با بسته بودن باشگاه‌های ورزشی و استخرها این شرایط مسئله ساز بوده است.
    • کاهش ارتباطات که می‌تواند سوء تفاهم‌ها و برداشت‌های اشتباه را موجب شود.
    • کاهش و یا حذف فعالیت‌هایی که نیازمند حضور فیزیکی افراد است، مانند جلسه‌ها و مذاکرات بازاریابی که نقش حضور فیزیکی در آن‌ها پر رنگ است.
    • نبودن شرایط مناسب فیزیکی کار در خانه از قبیل میز و صندلی استاندارد.
    • عدم تفکیک وظایف خانه و کار. (حالا که خانه‌ای بیا و این‌کار را انجام بده)
    • اتلاف وقت در جلسه‌های آنلاین با مشتریانی که از زیرساخت‌های لازم برای انجام این کار برخوردار نبودند.
    • کاهش سرعت و قطعی‌های اینترنت (گویی نه این‌که در این جهان زندگی می‌کنیم)

وجود این مشکلات باعث شده که برخی همکاران ترجیح بدهند که به صورت فیزیکی در محل کار حضور داشته باشند. البته این موضوع به صورت اختیاری است و شاید در آینده بتوانیم از ترکیب و مزایای هر دو سیستم استفاده کنیم. به من هم گفته شده از اول خرداد برو سر کارت.

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *